نویسنده ی جوان

«#مادر هر کاری کند، بچه ها از او یاد می گیرند. مثلاً اگر…»

این عبارت گواه روشنی است که نشان می دهد بی علت نیست که خداوند عادل، حکیم و دانا به کل امور، فردوس بَرینش را در زیر گام های متبرک مادران فرش کرده است.که البته نه هر مادری… مادری که مشق مادرانگی اش را از روی سرمشق تمام زنان پاکدامن هستی، همو که نامش زهرای اطهر “سلام الله علیها” است؛ نوشته باشد.

مگر می شود زنی، زهرا مسلک و زینب وار زندگی کند و دست آخر از سلاله ی او، فرزندی یزیدی صفت پای به صحنه ی دنیا بگذارد؟

مادری که رفتار و کردارش را از گهرهای ناب زندگی بانوی کریمه ای چون صدیقه ی طاهره “سلام الله علیها” رونوشت کرده باشد، می شود مادری همچون او؛ مهربان، صبور، صدّیق، عاقل، باوقار، عفیف و شجاع. و در نهایت فرزندی از دامان او به سوی معراج پر می کشد هم چون؛ زینب کبری، دختری که غم خوار پدر بود و پا به پای میدان برادر. بانوی رشیده ای که در مجلس پایکوبی غاصبان و قاتلان، بی باکانه نطق می کند و مُهر سکوت بر دهان های نالایق می کوبد.

یا می شود هم چون حسین"علیه السلام". امام پاک دل، شجاع دل و دریا دلی که پس از حماسه ی درب سوخته و بانوی تافته، حماسه ی تازه ای به پا می کند به نام عاشورا که آثار آن تا قرن ها و نسل ها بر دل و جان عاشقان، تازه است.

آری، براستی مادر هر کاری کند، بچه ها از او یاد می گیرند.

مادری که شجاع باشد… مادری که فداکار باشد… مادری که حماسه آفرین باشد… مادری که عاشق باشد… و مادری که شهید باشد… !

از درخت عمر چنین مادری، فرزندی به ثمر می نشیند هم چون خودش، هم چون صفاتش… !!!

#یا_فاطمه_الزهرا

#یا_حسین

#یا_زینب